Tijdens onze eerste reis door Zuid-Zweden willen we (mijn vrouw Iris en ik, Albert) ook een meerdaagse hike gaan maken.
In Zweden zijn er heel veel trails/leden te lopen. De bekendste in het zuiden is de Skåneleden, een trail van ruim 1300km verdeeld in 6 grote trails en 120 secties. Verdeeld in o.a. Noord naar Zuid, Oost naar West, Westelijke kust en Oostenlijke kust. De routes staan erg duidelijk aangegeven, navigatie is eigenlijk niet nodig. De informatie langs de trails is ook erg goed voor elkaar.
Het zuiden van Zweden kenmerkt zich een beetje als een mix van Noord-Holland en Limburg van Nederland, althans dat vinden wij. Landbouw, glooiende heuvels, duinen, mooie bossen, meertjes, het is er allemaal te vinden.
Wij gaan SL4 sectie 7, 7A en 7B lopen, totaal 37 kilometer. We starten onze hike bij het Verkasjön, een mooi meer waar we de avond ervoor al aankomen en bij het vindskydds/shelter in onze tent slapen. We genieten nog van de ondergaande zon, welke in Zweden supermooi zijn, om daarna op tijd te gaan slapen.
‘S morgens worden we wakker van de vogels en besluiten ons ontbijt aan het meer te nuttigen. We pakken onze tassen in en laten de auto achter voor 3 dagen. 37km trail ligt voor ons, we doen het rustig aan want het is tussen de 25 en 30 graden.
We lopen via een klein stukje verbindingstrail naar de echt trail, hierbij kruisen we al een mooie rivier en lopen een stukje heide over. We pakken de trail op en lopen over brede gravel paden. Tijdens het kletsen over de net nieuw aangeschafte tas voor Iris (wat toch 1400 gram bespaarde) slaat de trail plots links het bos in. Een mooie singletrail door de dennenbossen welke ons via een steile afdaling bij de rivier de Verkeån brengt. We meanderen een heel groot gedeelte met de rivier mee, wat een prachtig stukje natuur is dit. We laten de rivier achter ons en duiken wat meer de loofbossen in, voornamelijk beuk waardoor je mooi door het bos kan kijken op zoek naar wild.
Tijdens onze late lunch horen we wel wild maar ik kan het niet zien. We lopen nog een aantal kilometer door over kleine heuvelruggen, het gaat hier echt op en neer wat toch ook wel een aanslag is op onze benen. We zijn nog vol bepakt, alleen het water slinkt hard dus op zoek naar vers water. Door de droogte zijn veel beekjes drooggevallen en de rivier laat zich al lang niet meer zien. We komen aan bij een vindskydd/shelter/grillplats naast een jachtterrein, hier zou water moeten zijn volgens mijn app maar dat tappunt doet het niet. Gelukkig ziet Iris een man lopen rond het gebouw van het jachtterrein, ze gooit haar charme in de strijd en we mogen onze flessen en waterzak weer bij vullen binnen in het gebouw. Iris maakt op het terrein nog even kennis met een aantal jonge wilde zwijnen, er lopen hier zo’n 300 wilde zwijnen rond, dit was ook het enige “wild” wat we dan ook zien tijdens onze hike.
In het shelter houden we een wat langere pauze en laten onze voeten bijkomen onder het genot van een cup a soup en wat noten.
We plannen onze overnachting in een stuk bos net buiten een natuurreservaat, in het reservaat is kamperen verboden. Het laatste stukje is pittig, gaat veel op en neer en mijn lichaam protesteert stevig. Ik voel mij helemaal leeg, gelukkig heb ik nog een Plenny bar die ik kreeg van iemand eerder dit jaar. Deze bars komen aan als beton in de maag, dus na een halve bar heb ik genoeg om door te kunnen. We lopen via een weiland het bos uit en komen uit in een heel klein dorpje. We moeten verder over asfalt. Normaal vind ik hier niet veel aan maar nu komt het op het juiste moment. Hier kan ik lopend weer op krachten komen. Het laatste stukje bos/natuurreservaat gaan we in voordat we bij ons bedachte plekje komen voor de overnachting. We plukken nog wat framboos en bramen wat hier in overschot groeit voor bij het ontbijt morgenochtend.
Uiteindelijk komen we in een beukenbos waar het bos open is, Iris geeft aan dit een fijne plek te vinden voor de nacht. Ik vind het belangrijk dat Iris zich veilig voelt op de slaapplaats dus hier maken we ons kamp. Er liggen een aantal stenen zo mooi dat ik daar gelijk de “keuken” zie en Iris ziet een mooie plek om de hangmatten op te hangen. Iris begint met het eten voor te bereiden en ik hang mijn hangmat op waarna we de rollen omdraaien. Na het eten en een kopje thee duiken we onze hangmat in en vallen in slaap met het geluid van…niks, helemaal niks… Pure stilte heerst hier, wat een bijzondere ervaring.
We worden ‘s morgens wakker van de vogels en de eerste zonnestralen die door het bugnet heen prikken. We ruimen de hangmatten op, maken ons ontbijt en genieten van de frambozen en bramen die we de dag ervoor hadden geplukt. Rond de klok van 9u lopen we weer, ons doel…water scoren. We hebben het water op een halve liter na helemaal op. Hier gaan we het niet lang op vol houden want de thermometer gaf al 22 graden aan. Gelukkig zien we niet veel later een vrouw in haar wijngaard staan, jawel een wijngaard in zuid Zweden. We vragen haar of we ons water mogen bijvullen en zo vriendelijk als ze in Zweden zijn is dit ook geen probleem. Met de waterzak en flessen gevuld lopen we vol goede moed verder. De zon is fel als we onbeschut tussen de weilanden lopen en zijn dan ook blij met elke boom of stukjes bos. We volgen een mooie singletrail tot aan de heideheuvels van Drakamöllan. De heide begint al mooi te kleuren en we genieten met volle teugen ook al brandt de zon rond het hete middaguur. We lopen de “koele” bossen weer in en doen ons daar tegoed aan onze lunch, even de schoenen uit en relaxen in de schaduw. De 2 hikers die we spreken (de eerste tijdens deze tocht) geven aan dat er straks nog 4 kilometer “Brösarp backar” aan gaat komen, geen idee wat ze bedoelen maar het zal wel iets bijzonders zijn dan.
We vervolgen de Skåneleden door een bos met een mix van den- en loofbomen. Het “probleem” wat ik gister had met een leeg gevoel treft nu Iris. We doen het kalm aan en we komen bij een parkeerplaats uit waar we even bijkomen en genieten van de nette sanitaire voorziening, welke overigens op veel parkeerplaatsen zijn hier in zuid Zweden.
We slingeren de tassen weer op onze rug, lopen vol goede moed verder en met meer energie dan een half uur daarvoor. We arriveren op “Brösarp Norra Backar” vrij vertaald, Brösarp noordelijke heuvels, hier hadden die 2 mannen het dus over. Bruine grasheuvels waar koeien grazen, konijnen hun holen hebben en de zon onverhinderd op ons schijnt. Het is een pittig stukje maar we genieten er wel van. Deze temperaturen hadden we namelijk niet verwacht van Zweden, de “Thermadrop” (een lichtgewicht thermometer in de vorm van een druppel) geeft 31 graden aan. We plukken nog wat bramen onderweg en arriveren dan niet veel later op ons geplande kamp, Lägerplats Vantalängan. Hier douchen/wassen we ons in de beek want het was erg warm vandaag. Tijdens het maken van het avondeten genieten we van de laatste zonnestralen voordat we onze hangmat weer in kruipen. Smorgens is het een gezellige boel op de Lägerplats, de vele mensen (22 stuks) die hier gebruik van maakten doet het voelen alsof we op een minicamping zijn. Iedereen is al vroeg wakker omdat vele hun tocht weer willen vervolgen, behalve de 3 jonge mannen die het nodig vonden om tot 02.00 wakker te blijven, die zullen raar wakker worden als ze zien dat iedereen weg is.
Wij gaan verder op de Skåneleden richting het westen en volgen de Verkeån weer. Dit is weer een hele andere omgeving dan die we gisteren hadden. We lopen door een soort kloof met veel groen en de Verkeån links van ons. We passeren de Hallamölla, een oude watermolen van de 15e eeuw en de waterval met een totale val van 23 meter.
We meanderen mee met de rivier, lopen omhoog en omlaag, de natuur laat zich hier van zijn mooiste kant zien. Uiteindelijk komen we weer op grasheuvels uit waar de zon weer heerlijk op ons schijnt. Het doet ons niet veel meer, we weten dat we bijna weer terug zijn bij het Verkasjön waar we begonnen zijn. Nog één keer die verbindingstrail door de heide, over de rivier, langs “onze” shelter en we zien onze auto weer staan. We mogen onze tassen weer af doen en onze slippers weer aan trekken, wat een heerlijk gevoel.
Nog even wat informatieve inhoud over onze tocht:
We hebben een mooie tocht gelopen, op de eerste en tweede dag, 14 kilometer en op dag drie 9 kilometer. Als je van shelter naar shelter loopt zou het 9km, 18km en 9km zijn maar wij kozen voor een iets meer gebalanceerde afstand.
Tijdens onze tocht, midden in de zomer, waren er veel beekjes droog komen te staan. Hierdoor was het op de tweede dag, van Agusa naar Torparebron, lastig om aan water te komen. Bij Vantalängan kan men vers water tappen uit de bron achter het grote gebouw.
Informatie over de Skåneleden kan je vinden op http://www.skaneleden.se maar ook http://www.traildino.com is een goede plek voor gps-gegevens van allerlei trails.
Over ons materiaal:
Net voordat wij naar Zweden gingen heeft Iris nog een nieuwe, lichtgewicht, tas gekocht. Ze is gegaan voor de Liteway Equipment Elementum Pack X-PAC 50L, een geweldig fijne tas van ongeveer 600gram!
BackpackingLight.nl is onze hofleverancier voor wat betreft de lichtgewicht spullen, vernuftige producten en goed persoonlijk advies. Maar inkopen doen bij een Bever of onze locale outdoorshop Leerentveld schuwen wij ook niet.
Tijdens onze hikes slapen wij altijd in de hangmat, Iris heeft een complete set van Amazonas en ik slaap in een mooie set van Lesovik. Een set bestaat uit een hangmat, ophanging, onderdeken, tarp incl Tikaani’s Tarp Skins en een slaapzak of underquilt. Het voordeel van een hangmat is dat je niet hoeft te kijken naar de ondergrond, met 3 of 4 bomen op de juiste afstand kunnen wij al lekker slapen.
Smorgens pak je op en je laat geen footprint achter van je tentje, 100% het leave no trace gevoel!